– ببین، شقایق که اسباببازی است؛ تو حتی از کیمیا هم مهمتری.
– لطفاً نگو که آدممُهِمّه منام؛ دوست ندارم بشنوم.
– میخواهی بیشتر توضیح بدهی؟
– مسأله این است که چیزی که مهم است و خوب است و باعثِ لذتبردنمان میشود خودِ باهمبودن و کارهای لذتبخشی است که با هم میکنیم. اگر روی بهترینبودن تأکید کنیم ممکن است این تصور برایمان ایجاد شود که لذتی که میبریم به خاطرِ بودن با «مهمترین» مان است. مخصوصاً اگر این تصادفاً مدتی با لذتهای دیگر همزمان شود کاملاً ممکن است که با هم اشتباهشان بگیریم، در حالی که میشود حالتی را تصور کرد که همین قدر لذت ببریم و من —با حفظِ کیفیت— دیگر مهمترین نباشم.
0 replies:
New comments are not allowed.