پانزده بیست روز پیش، روز درختکاری بود، یک سری تابلوها و پک و پوسترهایی به در و دیوار شهر زده بودند که آی روز درختکاری و اینها.
بالای یکی از اینها حدیثی از پیغمبر اسلام نوشته بود که : «هر کس درختی را قطع کند انگار بال فرشته ای را شکسته است.»
خواستم نتیجه بگیرم که پس فرشته ها بال دارند، و از آنجایی که «بال» ابزاریست برای حرکت دادن هوا و از آنجایی که هوا «ماده» است و هیچ کار خداوند هم بی حکمت نیست پس حتما، این عالم مجردات و عالم الوهیت و اینها، همگی درشان «هوا» یی وجود دارد که «بال»ای برای حرکت دادنش خلق شده. در نتیجه این عوالم همگی محدود به ماده هستند و ماده محدود به مکان و زمان هست پس بنابراین خداوندگار عالم محدود به زمان است و ازلی نیست...
و بدین ترتیب خداوند حادث است و بنابر برهان علیت... (ساعتها میتوانم برایتان نتیجه گیری کنم.)

این روزها که میگذرند؛ شادم که میگذرند...